Ja, ik weet het, een vreemde titel, maar het is de waarheid-en-niets-dan-de-waarheid. Sinds mijn pilotenleven ben ik nog nooit privé ergens heengevlogen (terwijl ik toch belachelijk goedkoop de wereld over kan). Met een lang (saai!) verhaal is dat uit te leggen, maar dat ga ik niet doen. Laten we maar zeggen dat het er nog nooit van gekomen is. Tot nu toe. Want met mijn goede vriend Kos was ik in NYC!

New York City dus. En New York City past niet in één blogje.
Part I.
De Godfatherbar (tevens Sopranobar, Donnie Brascobar en nog-tien-andere-films-die-ik-niet-ken-bar) zit om de hoek van ons hotel. Ken je die straat van de processie in Godfather II (met die pop), en de marktscene waar Vito wordt neergeschoten? Die straat dus! Mulberrystreet. Onder invloed van bier, jetlag, manisch enthousiasme en meer bier, stuiter ik door de kroeg, en leg Kos voor de zoveelste keer uit welke scene hier is opgenomen om er om 11pm NYC-tijd (05.00 uur ’s nachts in NL) achter te komen, dat Michael Corleone hier niet zijn eerste moord heeft gepleegd (het leek er anders verdomde veel op). Maar toch. We zijn er. De mensen zijn vriendelijk, het bier is goedkoop (vijf dollar per glas is far-out het goedkoopste van heel Manhattan), en drie keer vallen en we zijn in onze bezemkast met gescheiden bedden.
Uitgeput en overprikkeld val ik in slaap en droom alvast over de Rangers game van morgenavond. IJshockey in Madison Square Garden. Wat een leven!
Wordt vervolgd…

---